Category Archives: Rakt – Virakt

‘કોઈ દિવસ પાછી નહીં આવતી…’ એ સ્ત્રી રડતાં રડતાં શામ્ભવીને કહી રહી હતી, ‘પ્લીઝ…’ એણેશામ્ભવીને હાથ જોડ્યા.‘તું મારી મા છે ને?’ શામ્ભવી હજી પણ આ સત્યને સ્વીકારી શકતી નહોતી.‘ના.’ એ સ્ત્રીએ અચાનક આંસુ લૂછી નાખ્યા. એનો ચહેરો બદલાઈ ગયો. ક્ષણભર પહેલાં જે ચહેરા પરમમતા ઊભરાઈ પડતી હતી એ ચહેરો જાણે પત્થરનો બન્યો હોય એમ ભાવવિહીન […]

ઘર તરફ જઈ રહેલી ગાડીમાં બેઠેલો અનંત બારીની બહાર પસાર થતું શહેર જોઈ રહ્યો હતો. એ થોડોકખોવાયેલો અને ચૂપ હતો. એના મગજમાં સેંકડો વિચારો એક સાથે ચાલી રહ્યા હતા. પલ્લવીથી પોતાના દીકરાની આચૂપકીદી બહુ સહેવાઈ નહીં એટલે એણે અનંતનું ધ્યાન પોતાના તરફ ખેંચવાનો પ્રયાસ કર્યો, ‘સો! મારું બેબી અપસેટછે.’ પલ્લવીએ ધીમેથી અનંતની નજીક સરકીને એના […]

‘તો? શું નક્કી કર્યું તમે બંને જણાંએ?’ શામ્ભવી અને અનંત થોડીકવાર ઈધરઉધરની વાતો કરીનેગઝીબોમાં પહોંચ્યાં કે તરત પલ્લવીએ પૂછ્યું, ‘મારો દીકરો તો આજે એન્ગેજમેન્ટની તારીખ નક્કી કરીનેજવાની જીદ કરતો હતો.’ બધા એક સાથે હસી પડ્યાં. કમલનાથની આંખોમાં આતુરતા હતી અને મોહિનીનીઆંખોમાં કુતૂહલ. શામ્ભવી શું જવાબ આપે છે એ સાંભળવા માટે સહુ બેચેન હતા.‘મમ્મી! મને લાગે […]

‘રાકેશ સર એમની કેબિનમાં બોલાવે છે.’ શિવ ઓફિસમાં પહોંચ્યો ત્યારે બધા જાણે એની પ્રતીક્ષા કરીરહ્યા હોય એમ એની તરફ વિચિત્ર રીતે જોઈ રહ્યા હતા. હજી એ પોતાના ક્યૂબિકલમાં જઈને એની બેગ અનેવોટર બોટલ મૂકે એ પહેલાં ઓફિસના હેલ્પરે એને કહ્યું, ‘કદાચ, ગુસ્સામાં છે.’ શિવ જે ચેનલ સાથે કામ કરતોહતો એ ચેનલના ગુજરાતના હેડ રાકેશ અવસ્થી […]

જેલર સોલંકીની ઓફિસમાં બેઠેલી શામ્ભવી લગભગ બેહોશ જેવી હતી. એનું શરીર તો ત્યાં હતું,પણ મગજ હજારો કિલોમીટરની ગતિએ આમથી તેમ દોડી રહ્યું હતું. સોલંકી ધૂંઆપૂંઆ હતો. સંગીતા ધ્રૂજતી,ડરેલી પોતાના બંને હાથ પાછળ બાંધીને સોલંકીના ટેબલની સામે ઊભી હતી. શિવ સોલંકીની સામે ખુરશીઉપર બેઠો હતો, અને એણે પૂછેલા સવાલોના જવાબની રાહ જોઈ રહ્યો હતો.‘અમે જેમને જોયા […]

શામ્ભવી તરફ જોઈ રહેલી સ્ત્રીઓની જેલની બધી મહિલા કેદીઓની આંખોમાં કંઈક એવું હતું જેશામ્ભવીને સમજાતું નહોતું, પરંતુ એ નજર એને વિચલિત કરી રહી હતી. કંઈ ન માની શકાય એવું દ્રશ્ય નજરસામે આવી જાય અને માણસ પોતાની જ આંખો પર વિશ્વાસ ન કરી શકે એવો, વિચિત્ર ભાવ હતો એ બધીઆંખોમાં.‘યે સારી ઔરતેં… જો તુમ્હેં દેખ રહી […]

‘સાંજે સોમચંદ પરિવાર ડીનર પર આવવાના છે. આમ તો મેં શામ્ભવીને બધું કહ્યું જ છે, પણ…’ કમલનાથેવાત અધૂરી છોડી. બંને જણાં ગાડીમાં ઓફિસ તરફ જઈ રહ્યા હતા. લલિતભાઈ ઘરનું બધું જ કામ, મેનેજમેન્ટસંભાળતા. સવારના ભાગમાં એ કમલનાથ સાથે ઓફિસ જતા. ઓફિસના એડમિનની થોડી ઘણી જવાબદારી પણલલિતભાઈના ખભે હતી. પત્નીના મૃત્યુ પછી કમલનાથ પોતાના મનની વાત […]

શામ્ભવી સવારે જાગી ત્યારે ફાર્મ હાઉસની તમામ ગેલેરીઝમાંથી દેખાતું પૂર્વનું આકાશ લાલ થઈ ગયું હતું. સૂર્યઊગવાની તૈયારી હતી. થોડો જેટલેગ અને થોડા એક્સાઈટમેન્ટને કારણે શામ્ભવી આખી રાત ઊંઘી શકી નહોતી.એના મગજમાં વારેવારે એક જ પ્રશ્ન સમુદ્રના મોજાં ખડક પર અથડાય એમ પછડાતો રહ્યો, ‘જેલમાં કામ કરવાનીવાતે બાપુ આટલા બધા ઉશ્કેરાઈ કેમ ગયા!’એણે મનોમન નક્કી કરી […]

હજી તો શામ્ભવી હમણાં જ ઘરમાં દાખલ થઈ હતી. ચાર વર્ષે ઘેર પાછી ફરેલી દીકરી સાથે સરખી વાતચીતશરૂ થાય એ પહેલાં જ બાપ-દીકરી વચ્ચે ચકમક ઝરી ગઈ. શામ્ભવીએ પોતાના ભવિષ્યના પ્લાન વિશે ચર્ચા શરૂ કરીએ પહેલાં તો કમલનાથે એની વાત કાપી નાખી…ડાઈનિંગ રૂમમાંથી નીકળેલી શામ્ભવી સડસડાટ પગથિયાં ચડીને પોતાના રૂમમાં ગઈ. હજી ત્યાં મૂકેલી બેગ્સપર […]

ન્યૂયોર્કથી દુબઈ થઈને અમદાવાદ પહોંચેલી ફ્લાઈટમાંથી ઉતરીને બહાર આવી રહેલા મુસાફરો તરફ કમલનાથમટકુંય માર્યા વગર જોઈ રહ્યા હતા. એમની સાથે ઊભેલું બોડીગાર્ડ્ઝનું ટોળું પણ હાથમાં શામ્ભવીના ફેવરિટઓર્કિડના ફૂલનો ગુલદસ્તો, ચોકલેટનું પેકેટ લઈને ‘બેબી’ની પ્રતીક્ષા કરી રહ્યું હતું. થોડે દૂર ઊભેલો શિવ હજીકમલનાથની નજરે નહોતો ચઢ્યો. એની નજર પણ એરપોર્ટના એક્ઝિટ ગેટમાંથી બહાર આવતા લોકો તરફ […]