Category Archives: Vaat Ek Raat Ni

“તું ફસાઈ ગયો, બસ!” કહેતી વખતે પણ કબીરના ચહેરા પર કોઈ કડવાશ નહોતી… એણેસાવ સ્વાભાવિક રીતે કહ્યું હતું. સહજ મોહક સ્મિત સાથે.છ ફૂટ બે ઈંચ જેટલી ઊંચાઈ, કસરતી પહોળા ખભા પણ કોઈ હન્ક જેવું, અકુદરતી રીતેબનાવેલું સિક્સ પૅક બોડી નહોતું એનું. એનું શરીર સરસ શૅપમાં હતું. એને પહેરેલા કપડાં શોભતાં,કંઈ પણ પહેરે એ સારો જ […]

કબીરનો ફોન ડિસકનેક્ટ થઈ ગયો. માધવ અને વૈશ્નવી કોઈ ચિત્રમાં દોર્યા હોય એવાનિઃશબ્દ, સ્તબ્ધ ઊભાં હતાં, “હું જઈને આવું.” માધવે કહ્યું, “મેં નહોતું કહ્યું…”“તેં નહીં મેં કહ્યું હતું.” વૈશ્નવીએ જરાક કડવાશથી કહ્યું, “કબીરને ફોન કરવાનું મેં કહ્યું તને.”માધવ કંઈ કહેવા ગયો, પણ એણે હાથ ઊંચો કરીને એને અટકાવ્યો, “આ રમતમાં એકલો કબીરનથી.” વૈશ્નવીની આંખોમાં મયૂર […]

એમણે જે કંઈ પ્લાનિંગ કર્યું હતું એ મુજબ આજે તો જાન આવવાની હતી. મયૂરભાઈએ‘સાદાઈ’ના નામે આટલા પૈસાવાળા પરિવારને માત્ર ૧૦૦ માણસ લઈને આવવાનું કહ્યું હતું. પછીથીમોટી પાર્ટી અને ત્રણ-ચાર દિવસનું ફંક્શન કરવાનું વચન આપીને આ લગ્ન જેમ-તેમ નિપટાવીદેવાનો એમનો મનસૂબો મનમાં જ રહી ગયો હતો, એનો અફસોસ તો હતો હવે એમને શું જવાબઆપવો એ વિશે […]

અમદાવાદમાં આઈઆઈએમનું કેમ્પસ વસ્ત્રાપુરની પાસે ગાઢ વનરાજી અને હરિયાળાવૃક્ષોની વચ્ચે આવેલું છે. અમદાવાદના ભાગતા, દોડતા, હાંફતા ટ્રાફિક સાથે આ નાનકડા કેમ્પસનેજાણે કોઈ નિસબત જ ન હોય એવું મહાનગરથી વિખૂટું પડી ગયું હોય, એવા કેમ્પસમાં વૈશ્નવીનેઅચાનક જોઈને માધવની આંખો પહોળી થઈ ગયેલી.“વૈશ્નવી? તું? અહીં?” માધવનો અવાજ ફાટી ગયેલો. એણે વૈશ્નવીને પૂછ્યું હતું, “તું તોજામનગર હતી… અહીં […]

ડ્રોઈંગરૂમમાં ઊભેલી વૈશ્નવી થોડીક ક્ષણો માટે જમીન પર પડેલા માધવ સામે જોતી રહી,પછી અચાનક કોઈક કપાયેલા વૃક્ષનું થડ તૂટી પડે એમ એ જમીન પર પછડાઈ. એને મોટા અવાજેરડતી સાંભળીને નારાયણ એની પાસે જઈને ઊભો રહ્યો. દીદીને હાથ લગાડીને આશ્વાસન આપવું કેનહીં, એનો નિર્ણય કરવામાં એને બે-ચાર ક્ષણ લાગી. એણે વૈશ્નવીને થોડીવાર રડીને હૈયું હળવું કરીલેવા […]

વેસ્ટ ફેસિંગ બાલ્કનીમાં મૂકેલા બધાં કૂંડાના પાંદડાં તડકામાં તગતગવા લાગ્યાં હતાં. દરિયા કિનારાના પવનનેકારણે બધા છોડ ડોલી રહ્યા હતા. બાલ્કનીના પડદા ઉડી રહ્યા હતા.બાલ્કનીમાં બેઠેલા માધવની વાત સાંભળી રહેલી વૈશ્નવી પિસ્તાલીસ મિનિટ દરમિયાન વૈશ્નવી એક પણશબ્દ બોલી નહોતી. એની ભાવવિહીન, સ્થિર આંખોમાં ધીમે ધીમે માધવ માટેનો સ્નેહ પાછો ફરી રહ્યો હતો. એનેસમજાયું હતું કે આ […]

મયૂર પારેખના ફોન પછી વૈશ્નવી એક ક્ષણ માટે પણ ચેનથી બેસી શકી નહોતી. માધવે પાંચ કરોડનું દેવું કેવીરીતે કરી નાખ્યું, શેના કારણે થયું… આ સવાલોના જવાબો ન મળે ત્યાં સુધી વૈશ્નવી માટે પ્રત્યેક પળ એક કલાક જેવીવિતી રહી હતી.માધવને જ્યાં શોધી શકાય ત્યાં બધે શોધવાનો પ્રયત્ન એ કરી ચૂકી હતી. હવે જ્યાં સુધી એ પાછો […]

આજે પાંચ બેડરૂમના લક્ઝરી એપાર્ટમેન્ટના બેડરૂમમાં સૂતેલી વૈશ્નવી વિચારી રહીહતી કે પોતે જેને છેલ્લા પાંચ વર્ષથી દિલ ફાડીને ચાહતી હતી એ માણસ સાચો હતો કેગઈકાલે રાત્રે શરાબના નશામાં ધૂત્ત પાછો ફરેલો માધવ? પિતાનું ઘર, પૈસા અને પ્રતિષ્ઠાદાવ પર લગાડીને પોતે જેને પરણી હતી એ માધવ, અને ગઈકાલ રાત્રે બેફામ બરાડીરહેલા માધવ બંને જાણે જુદા માણસો […]

સૂરજ હજી આકાશમાં દેખાયો નહોતો. સૌરાષ્ટ્રમાં જેને ‘મ્હોં સુઝણું’ કહે તેવું અજવાળું થઈ ગયું હતું. પૂર્વનુંઆકાશ લાલ હતું. કોઈપણ ક્ષણે સૂરજદાદા દેખા દેવાની તૈયારીમાં હતા. મુંબઈ શહેરમાં ટ્રાફિક શરૂ થઈ ગયો હતો.આમ પણ મુંબઈ ભાગ્યે જ ઊંઘે છે, સવારના ત્રણથી ચાર-સાડા ચાર કદાચ દોઢેક કલાક માટે સહેજ પોરો ખાતું આશહેર ચોવીસ કલાક ટ્રાફિકમાં શ્વાસ લે […]