‘આ બધું શું છે?’ ઘરમાં દાખલ થઈ રહેલા દિલબાગ સહિતના બીજા બે માણસો અને મંગલસિંઘને જોઈનેભાસ્કરભાઈના હોશ ઊડી ગયા, ‘આ લોકો…’‘આ લોકો થોડો સમય અહીં જ રહેશે.’ શ્યામાએ જે રીતે કહ્યું એનાથી ભાસ્કરભાઈ સમસમીને રહી ગયા. શ્યામા જેરીતે ટેકો આપીને મંગલસિંઘને ઘરમાં લઈ આવી એ જોઈને ભાસ્કરભાઈનું મગજ છટક્યું. એ કશું બોલ્યા નહીં પણ એમનીઆંખોમાં […]
Category Archives: Aaina Ma Janamteep
‘શીટ!’ અવિનાશકુમારના પગ નીચેથી ધરતી સરકી ગઈ, ‘તમે શું હજામત કરતા હતા? એમ કેવી રીતે લઈ ગયો.’ એણેપૂછ્યું, ‘કેટલા માણસો લઈને આવેલો?’‘ત્રણ.’ અવિનાશના માણસે ધ્રૂજતા અવાજે કહ્યું. પછી ઉમેર્યું, ‘મને ગોળી વાગી છે.’‘ડૉક્ટર છે ને ત્યાં?’ અવિનાશને અત્યારે એની ફરિયાદમાં રસ નહોતો, ‘કહે એને, ગોળી કાઢીને ટાંકા લઈ લે.’‘સાહેબ…’ પેલો માણસ કઈ કહેવા ગયો, પણ […]
અવિનાશકુમારને સ્વપ્નેય ખ્યાલ નહોતો કે, શ્યામા સીધી દિલબાગ સુધી પહોંચી જશે. અહીંથી દિલબાગનાબે માણસો મુરલી અને શાનીની સાથે શ્યામાએ નાર્વેકરની મદદ લઈને દિલબાગના ફોન પર આવેલા છેલ્લા ફોનને ટ્રેસ કરવાનો પ્રયત્ન કર્યો. અવિનાશકુમારે પસંદ કરેલા લોકલ માણસો કદાચ એટલા સ્માર્ટ નહોતા એટલે સીમકાર્ડ તોડીને ફેંકવાને બદલે એમણે એ ફોન ચાલુ રાખ્યો. નાર્વેકર માટે આટલું જ […]
હાઈવે પરના ઢાબામાં બેઠેલો દિલબાગ થોડી વાર તો નાના બાળકની જેમ રડતો રહ્યો. એ પછી એણે એનાલોકલ કોન્ટેક્ટ્સને ફોન કરવાનું શરૂ કર્યું. પાંચ-છ ફોનમાં દિલબાગને સમજાઈ ગયું કે, એના પોતાના એવા માણસોજેને દિલબાગ વિશ્વાસુ, જાંનિસાર માનતો હતો એ લોકો પણ રાહુલ તાવડે પાસે પૈસા લઈને વેચાઈ ચૂક્યા હતા.કોઈકે મા બિમાર હોવાનું બહાનું કાઢ્યું તો કોઈકે […]
મંગલસિંઘને આપેલા ઈન્ટ્રાવિનસ એનેસ્થેસિયાની અસર ઓછી થવા લાગી હતી. એણે આંખો ખોલી ત્યારેઝુમ્મર લટકતી કોઈ હવેલી જેવા મકાનની પોપડા ઉખડેલી છત જોઈને એનું મગજ સતેજ થયું. હજી એનેસ્થેસિયાનીઅસર સાવ ઓછી નહોતી થઈ, એટલે ફરી એની આંખો મીંચાઈ ગઈ. એણે મહાપ્રયત્ને આંખો ખોલીને પૂછ્યું, ‘હુંક્યા છું?’રાહુલ તાવડેના માણસે મંગલસિંઘની પલ્સ ચેક કરી. આંખોના પોપચા ઊંચા કરીને […]
સફેદ રંગની અલ્કાઝાર ગાડીમાં બેહોશ મંગલસિંઘ પાછળની સીટમાં પગે ફ્રેક્ચર અને હોસ્પિટલના કપડાંપહેરીને પડ્યો હતો. આગલી સીટમાં બેઠેલો માણસ વારેવારે પાછળ ફરીને જોઈ રહ્યો હતો. મંગલસિંઘને સિટબેલ્ટબાંધીને એવી રીતે ગોઠવવામાં આવ્યો હતો કે, એ હલે તો પણ સીટ પરથી લસરીને નીચે ન પડે. પાછળની સીટ ખોલીને સેવન સીટર ગાડીમાં પાછળ બેઠેલો એક માણસ સતત મંગલસિંઘ […]
શ્યામાના લાંબાચોડા ભાષણ પછી મંગલસિંઘનું મગજ હચમચી ગયું હતું. એણે અત્યાર સુધી અપમાનિતકરેલી અનેક છોકરીઓ, પિતાના ધંધામાં અટવાયેલી, પીડાયેલી અનેક સ્ત્રીઓનાં ચહેરા એની નજર સામે આવતાહતા. શ્યામાનો ચહેરો નજર સામે આવશે એ દરેક વખતે આ ભયાનક સ્મૃતિની પીડા એનો પીછો નહીં છોડે એમંગલસિંઘ સમજી ચૂક્યો હતો. એણે થોડે દૂર ઊભેલી નર્સને બોલાવી. નર્સ નજીક આવી. […]
જુહુ પોલીસ સ્ટેશનના લોકઅપમાં બેઠેલા દિલબાગે પોતાના વકીલને બોલાવી લીધો હતો. કેટલાય લોકોનીનજર સામે વિક્રમજિતે ગોળી ચલાવી હતી એટલે એની બેઈલ અસંભવ હતી, પરંતુ વકીલને વિશ્વાસ હતો કે,દિલબાગની બેઈલ થઈ જશે. વકીલે લોકઅપની બહાર ઊભા રહીને દિલબાગને આશ્વાસન આપ્યું, ‘સર, કાલે કોર્ટઊઘડતા જ તમને બહાર કાઢી લઈશ.’ દિલબાગ માથે હાથ દઈને બેઠો હતો. એના ખભા […]
દિલબાગને પાછળ ધકેલીને વિક્રમજિત આગળ આવી ગયો. પોતાની આગળ ઊભેલી શફકના ગળામાં હાથલપેટીને અલ્તાફના માણસે પોતાની રિવોલ્વર ખેંચી કાઢી. કોઈ કશું સમજે તે પહેલાં અલ્તાફના માણસે ગોળી છોડી,જે દિલબાગના ખભાને ઘસાઈને પસાર થઈ ગઈ, પણ વિક્રમજિતે છોડેલી ગોળી સીધી શફકના પેટમાં વાગી. એનાથીચીસ પડાઈ ગઈ. કોઈ કશું સમજે તે પહેલાં વિક્રમજિતે બીજી ગોળી છોડી, જે […]
સવારના સાડા અગિયાર-બારનો સમય હતો. વિક્રમજિત નાહીને હનુમાન ચાલીસાના પાઠ કરી રહ્યો હતો.હોટેલના રૂમની મોટી ફ્રેન્ચ વિન્ડોઝ પર લગાડેલી ફિલ્મમાંથી ચળાઈને સવારનો તડકો કારપેટ ઉપર જુદા જુદાઆકારો રચી રહ્યો હતો.વિક્રમજિતના ફોનની રિંગ વાગી. દિલબાગે એની સામે જોયું ને પછી ફોન ઉપાડી લીધો, ‘હંમમ્…’ એણેવિક્રમજિતની સ્ટાઈલમાં જ કહ્યું. સામેવાળાને કદાચ સમજાયું નહીં, કે આ જિતો નહીં […]